Ο Ηράκλειτος από την αρχαιότητα είχε μιλήσει για την
'Εναντιοδρομία' - την επιτακτική ανάγκη της συνένωσης των αντιθέτων, τόσο μέσα
στη φύση όσο και μέσα στον τον άνθρωπο. Υποστήριζε ότι όλα τα πράγματα
βρίσκονται σε σύγκρουση, η σύγκρουση όμως αυτή είναι ουσιώδης για τη ζωή και
επομένως δεν την θεωρούσε κακή, αλλά ένα θεμελιακό νόμο. Το πυθαγόρειο ιδεώδες
ενός κόσμου ειρηνικού και αρμονικού το απέρριπτε, ως ένα ιδεώδες θανάτου! Για
τον Ηράκλειτο «τα πάντα ρει και ουδέν μένει».